mgr inż. Adam Dziarkowski

• Drukuj
• E-mail

Adam Dziarkowski  urodził się 1 kwietnia 1921 r w Ligowie  powiat sierpecki w rodzinie ziemiańskiej .
W siódmym roku życia rozpoczął naukę szkolną , najpierw czteroklasowej szkole  a następnie  ukończył 7 klas w Szkole Powszechnej w Ligowie. W latach 1935-1939 uczył się w Gimnazjum w Skępem .
W 1939 roku wraz z rodzicami został wysiedlony z rodzinnego majątku  , rozpoczął wspólnie z rodzicami pracę folwarczną u Niemców. Mimo ,że nie był bezpośrednio na froncie , skutki wojny przeżył bardzo mocno niejednokrotnie ocierając się o śmierć.

Z domu rodzinnego wyniósł słowa: Bóg, Honor, Ojczyzna” ,wychowywał się w rodzinie o  poczuciu patriotyzmu, uczciwości , tolerancji, dlatego też kontynuowanie nauki po wojnie było wyższym celem niż rozpamiętywanie trudów wojny. Wiedział ,że zdobycie wykształcenia pozwoli mu spełnić marzenia  pracy dla  niepodległej Ojczyzny jak również ugruntować swoją pozycję społeczną i materialną.
Zaraz po wyzwoleniu w 1945 roku podjął naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Lipnie  a następnie w 1946 roku zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego w Toruniu .
W latach 1946-1947 był Kierownikiem Szkoły Podstawowej w  Choczniu. W  1947 roku wraz z żoną Anną i córką wyjechał do Ząbrowa k/Iławy  gdzie podjął pracę w Inspektoracie Oświaty Rolniczej w Iławie a następnie w latach 1948-1950 był Kierownikiem dwuletniej Szkoły Rolniczej w Babiętach Wielkich k/Iławy.

W latach 1950-1951 był Kierownikiem Średniej  Szkoły  Rolniczej w Kisielicach,

W 1952 roku objął stanowisko  Z-cy Dyrektora Zespołu Szkół Rolniczych w Karolewie k/Kętrzyna.

W 1954 roku został służbowo skierowany do Zespołu Szkół Rolniczych w Dobrocinie  gdzie pracował do 1981 roku jako nauczyciel i Z-ca Dyrektora tejże szkoły.
 W 1981 roku odszedł na  emerytur ę.
Okres pracy  zawodowej był stosunkowo bogaty w wydarzenia szczególnie okres powojenny gdzie zdecydował się na pracę w oświacie rolniczej a w tym czasie szkolnictwo przechodziło różne zmiany  organizacyjne  , które niezbyt korzystnie odbijały się na stabilizacji szkół jak  również kadry nauczycielskiej. Potrzebna była kadra  rolnicza zasilająca  zrujnowaną gospodarkę w dziedzinie rolnictwa. Zwiększała się możliwość  zdobywania wykształcenia  wyższego .
Podczas  pracy w Karolewie  podjął studia zaoczne w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie  uzyskując stopień inżyniera rolnictwa a następnie ukończył na tej uczelni studia magisterskie . Przez cały czas pracy zawodowej  kontynuował samokształcenie.
W  latach 1961 – 1971 działała w Morągu Powiatowa Rada Przysposobienia Rolniczego  - został  jej Przewodniczącym .Rada ta zajmowała się nadzorowaniem szkoleń rolniczych w poszczególnych zespołach  Przysposobienia Rolniczego. Swym działaniem o obejmowała  powiaty : morąski, pasłęcki , braniewski i olsztyński.

W  gospodarstwie szkolnym  w  Dobrocinie  prowadził  doświadczenia odmianowe, nawozowe i uprawowe pod kierunkiem inspektora  IUNG w Toruniu. Młodzież chętnie pomagała  w pracy przy doświadczeniach a przez to łatwiej pojmowała wiedzę rolniczą.
Oprócz pracy zawodowej zajmował się również pracą społeczną – przez dwie kadencje był Prezesem ogniska ZNP w Dobrocinie a przez jedną kadencję członkiem Powiatowego Zarządu ZNP w Morągu.
Przez kilkanaście lat był opiekunem Komitetu Rodzicielskiego z ramienia Rady Pedagogicznej przy Zespole Szkół Rolniczych w Dobrocinie , był radnym Wojewódzkiej  Rady Narodowej w Olsztynie, Powiatowej Rady Narodowej w Morągu a przez dwie kadencje  Gminnej Rady Narodowej w Małdytach. Przez trzy kadencje był Przewodniczącym Gminnej Spółdzielni ‘’Samopomoc Chłopska ‘’ w Małdytach oraz dwie kadencje  w Radzie Wojewódzkiej Związku Gminnych Spółdzielni     ‘’Samopomoc Chłopska”  w  Olsztynie. Działał  również w ZSL .
Swą  pracę zawodową i społeczną traktował niezwykle sumiennie i uczciwie nie zaniedbując jednocześnie  obowiązków rodzinnych. Był wspaniałym mężem i ojcem. Był po prostu dobrym,  szlachetnym  człowiekiem .
Swą pracę zawodową zakończył  już w nowej szkole w 1981 roku , cieszył się z nowo wybudowanej szkoły, wiele serca i pracy włożył w zagospodarowanie terenów  zielonych wokół szkoły.
Za swoją pracę zawodową i społeczną został  wielokrotnie odznaczany  jak również otrzymywał medale okolicznościowe :
- rok 1962  Uchwalą Rady Państwa  został odznaczony   ZŁOTYM  KRZYŻEM  ZASŁUGI
- ROK 1962 Uchwałą  Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej nadano  ZŁOTĄ ODZNAKĘ HONOROWĄ ZASŁUŻONY DLA WARMII  I  MAZUR
- rok 1965  Uchwalą Zarządu Głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego  został odznaczony     ZŁOTĄ  ODZNAKĄ   ZNP
- rok  1972 Uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej nadano  ZŁOTĄ  ODZNAKĘ  HONOROWĄ ZASŁUŻONY DLA  WARMII  I  MAZUR
- rok  1973 Minister Oświaty i Wychowania  w uznaniu zasług dla rozwoju oświaty przyznał medal pamiątkowy z okazji  200 ROCZNICY UTWORZENIA  KOMISJI   EDUKACJI  NARODOWEJ
- rok 1980  Uchwałą Rady Państwa został odznaczony  KRZYŻEM  KAWALERSKIM  ORDERU  ODRODZENIA  POLSKI
- rok  1980  Uchwałą Zarządu Głównego Zwiażku Ochotniczych Straży Pożarnych został odznaczony  SREBRNYM  MEDALEM  ZA  ZASŁUGI  DLA  POŻARNICTWA
- rok  1981 Kuratorium  Oświaty i Wychowania w Olsztynie  przyznano medal  pamiątkowy  ZA  ZASŁUGI  DLA  OŚWIATY  WOJ. OLSZTYŃSKIEGO 
- rok 1982  Uchwałą Prezydium Naczelnej Rady spółdzielczej wyróżniony został   ODZNAKĄ ZASŁUZONEGO DZIAŁACZA  RUCHU  SPÓŁDZIELCZEGO
- rok 1984 Uchwałą Rady Państwa  został odznaczony    MEDALEM  40-LECIA POLSKI  LUDOWEJ
- rok 1987  Zarząd Główny Centralnego Związku Spółdzielni Rolniczych „Samopomoc  Chłopska” nadał odznakę  ZASŁUŻONY  DLA  SPÓŁDZIELCZOŚCI  „  SAMOPOMOC  CHŁOPSKA”
mgr  inż.  Adam  Dziarkowski  zmarł dnia  25 sierpnia 2002 roku  , spoczywa na miejscowym cmentarzu.
                                                                                   Opracowała Teresa Grabarczyk  z Dziarkowskich
                                                         /absolwentka Państwowego Technikum Rolniczego w Dobrocinie rocz.1970/

• Poprzedni artykuł