Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Prof. dr hab. Zygmunt Brogowski

Kategoria: Absolwenci Utworzono: poniedziałek, 28 październik 2013 Opublikowano: środa, 09 listopad 2016 Administrator

Prof. dr hab. Zygmunt BrogowskiUrodził się 11 stycznia 1926r. w Bełżcu pow. Tomaszów Lubelski w rodzinie chłopskiej. Szkołę średnią ukończył w 1948r. w Dobrocinie pow. Morąg. Studia na Wydziale Rolniczym SGGW podjął w 1948r. ze specjalności od drugiego roku „Gleboznawstwo i Chemia Rolna". Studia inżynierskie ukończył w 1952r., a magisterskie w 1953 roku.
Z dniem l stycznia 1952r. podjął prace w Katedrze Gleboznawstwa SGGW w charakterze zastępcy asystenta, a po uzyskaniu stopnia inżyniera w 1952r. asystenta. Od 1953r. po uzyskaniu stopnia mgr przechodzi na etat starszego asystenta. Stopień dr nauk rolniczo-leśnych uzyskał w 1962r. pod kierunkiem Prof. dr hab. A. Musierowicza i awansował na stanowisko adiunkta w Katedrze Gleboznawstwa SGGW.
W roku 1967 obronił rozprawę habilitacyjna uzyskując l grudnia 1968r. etat docenta w Katedrze. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1978r., a zwyczajnego w 1990 roku.
Staże naukowe odbywał w różnych ośrodkach krajowych i zagranicznych. W okresie studiów w 1951r. odbył miesięczną praktykę z zakresu gleboznawstwa w lUNG-u w Puławach pod kierunkiem prof. dr hab. M. Strzemskiego oraz dwumiesięczną w Zakładzie Mikrobiologii tegoż Instytutu pod kierunkiem prof. dr hab. J. Ziemięckiej.
W roku 1956 przeszedł miesięczny staż z zakresu minerałów ilastych w Katedrze Gleboznawstwa Wyższej Szkoły Rolniczej i Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie pod kierunkiem prof. dr hab. J. Tokarskiego.
W 1958r. przeszedł 3-miesięczny kurs w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku z zakresu zastosowania izotopów w biologii. W roku 1958/59 odbył 6-cio tygodniowy staż naukowy w zakresie badań humusu glebowego w Instytucie im. Dokuczajewa w Moskwie pod kierunkiem prof. dr M. M. Kononowej. W latach 1959/60 odbył roczny staż w Katedrze Gleboznawstwa i Nawożenia w Uniwersytecie Stanowym Michigan w East Lansing USA pod kierunkiem profesorów R. L. Cook, K. Lawtona i M. Mortlanda. W latach 1967/68 odbył roczny staż naukowy w Katedrze Gleboznawstwa i Nawożenia w Uniwersytecie Rolniczym Wagemingen - Holandia pod kierunkiem L. Schuffelena i H. G. Bolta oraz Van Diesta, będąc stypendystą Międzynarodowej Agencji Atomowej w Wiedniu.
W latach 1954-1967 pełnił funkcję opiekuna Koła Naukowego „Gleboznawców" założonego przez studentów Wydziału Ogrodniczego i Rolniczego. W latach 1969-1975 pełnił funkcje prodziekana Wydziału Rolniczego ds. studiów stacjonarnych. W latach 1976-1978 i 1981-1987 pełnił funkcje Dziekana Wydziału Rolniczego. W roku 1996 otrzymał tytuł honorowego Dziekana nadany przez Radę Wydziału Rolniczego w związku z wieloletnią funkcją na tym stanowisku. W roku 1979 uruchomił pierwsze studia doktoranckie przy Wydziale Rolniczym pełniąc funkcję kierownika tych studiów do 1982r., a następnie od 1988 do 1996 ponownie był kierownikiem studiów doktoranckich przy Wydziale Rolniczym. W 1996 roku przeszedł na emeryturę. Był autorem programów studiów doktoranckich i prowadził seminaria dla doktorantów.
W latach 1969 do 1987 był członkiem szeregu komisji senackich, a w tym ds. Rozwoju Kadr i Awansów, ds. Nagród i Odznaczeń, a w latach 1987-1996 ds. historii SGGW.
W latach 1957-1958 pełnił funkcję konsultanta naukowego ds. Klasyfikacji i Kartografii Gleb na terenie województwa łódzkiego. Podobna funkcje pełnił w latach 1961-1976 z roczna przerwa na terenie woj. białostockiego. W latach 1963-1967 pełnił funkcje sekretarza Komitetu Gleboznawstwa i Chemii Rolnej przy V Wydziale PAN będącego pod przewodnictwem prof. dr hab. B. Dobrzańskiego. W latach 1955-1958 prowadził zajęcia na kursach organizowanych przez Ministerstwo Rolnictwa z zakresu klasyfikacji i kartografii gleb.
W latach 1956-1958 oraz 1960-1967 i 1969-1982 prowadził wykłady i ćwiczenia z Gleboznawstwa dla studentów Wydziału Ekonomiczno-Rolniczego SGGW, a od 1982 do 1996 dla studentów Wydziału Melioracji Wodnych przekształconego na początku lat 90-tych w Wydział Inżynierii i Kształtowania Środowiska. Sporadycznie prowadził również wykłady i ćwiczenia z Gleboznawstwa dla studentów Wydziałów: Ogrodniczego, Leśnego i Rolniczego. Od roku 1996 prowadzi wykłady i ćwiczenia z Gleboznawstwa dla studentów Wydziału Ogrodniczego i Ochrony Środowiska w Wyższej Szkole Ekonomiczno-Humanistycznej w Skierniewicach.
W latach 1996-2001 prowadził wykłady i seminaria z wybranych działów Gleboznawstwa dla studentów zaocznych studiów magisterskich przy Wydziale Rolniczym SGGW.
W latach 1980-1990 prowadził wykłady i ćwiczenia z Gleboznawstwa dla studentów Wydziału Rolniczego w Wyższej szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach.
Był inicjatorem w nawiązywaniu bezpośredniej współpracy miedzy Katedrami Gleboznawstwa Akademii Rolniczej im. Timiriazewa w Moskwie i SGGW w warszawie w 1972r. Umowa ta prolongowana, co 5 lat przetrwała do 2000 roku.
W 1980r. nawiązał współpracę między Katedrami Gleboznawstwa Uniwersytetu Ain Shams w Kairze i SGGW w Warszawie.
Wypromował 8-miu doktorów oraz 54 magistrów w SGGW i 8-miu w Siedleckiej Uczelni WSRP.
Opublikował 118 prac naukowych z zakresu związków fosforu w glebach, właściwości fizyko-chemicznych gleb właściwości fizycznych, chemicznych i fizyko¬chemicznych oraz mineralogicznych oddzielnych frakcji granulometrycznych gleb, a w tym o zeolitach stwierdzonych w glebach. Opublikował sporo prac (około 20) na temat równowagi jonowej roślin uprawnych, zielnych i łąkowych. Jest współautorem monografii gleb woj. łódzkiego przetłumaczonej na język angielski na zamówienie Ministerstwa Rolnictwa USA. Jest współautorem tabeli klas gruntów dla obszarów Pojezierza Suwalskiego w oparciu, o którą przeprowadzona została w tym regionie bonitacja gruntów po uprzednim zatwierdzeniu jej przez Ministra Rolnictwa. Jest współautorem skryptu pt.: „Materiały do ćwiczeń z gleboznawstwa, Część II", który ukazał się w 8-miu wydaniach. Również jest współautorem skryptu „Ćwiczenia terenowe z gleboznawstwa, Część III". Jest współautorem mapy gleb Polski w skali 1:300000.
Był współtłumaczem podręcznika z języka rosyjskiego M. M. Kononowej pt.: „Próchnica i jej znaczenie w glebach" 1955r. i z języka angielskiego Buckman i Brody pt.: „Gleba i jej właściwości" 1971 r. oraz redaktorem naukowym podręcznika tłumaczonego z języka angielskiego Thomson i Troch pt.: „Gleba i jej żyzność" 1978r.
Za całokształt działalności otrzymał Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Ponadto otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej i wiele innych odznaczeń i wyróżnień.

Odsłony: 5214